De Kattekens- en Hondjesberg

Voor de dagjestoeristen waren beide zandheuvels in de Brusselse Bossen decennialang trekpleisters. Als duinen aan zee waren ze een geliefde speelplaats voor de jeugd. Hun ontstaan situeert zich in het neolithisch tijdperk. Uit het centrum van Ekeren strekte zich een gordel zandheuvels (Geesten) uit tot in de bossen van de Kaart.

Van den Weyngaert liet de 10 meter hoge Kattekensberg in twee snijden door de Emmalei (genoemd naar zijn dochter) en beide stukken door een betonnen brug verbinden. Neel Simons (naar wie de Simonslei is genoemd) voerde met zijn werklieden de klus uit. Vier rijen beuken omzoomden de 14 meter brede dreef.

Ook het lokaal treintje kreeg er zijn spoor. Tevens liet hij er in 1912 een houten uitkijktoren van 25m hoog construeren. Van op de 'Bellevue' had men een prachtig uitzicht op de Polder en de Schelde.

De naam Kattekensberg zou afgeleid zijn van 'cattlesberg', een beschutting voor het vee (in het Keltisch cattle) tegen de roversbenden die in de XVIIe eeuw de streek plunderden.

Naar analogie met katten zou de andere heuvel de naam Hondjesberg gekregen hebben. Feit is dat de jeugdbewegingen uit Groot-Antwerpen tot in de jaren '60 hier ontspanning kwamen vinden.

De Chiro-mei bedevaarten blijven in ieders geheugen voortleven. Zelfs motorcrossen werden op de bergen georganiseerd. In de meimaand bezochten vele gelovigen de Grot van Rustoord en zochten nadien ontspanning in de bossen en de herbergen Laiterie en Nieuwen Buiten. De Hondjesberg is door een nieuwe verkaveling verdwenen. Van de Kattekensberg blijven nog de fundamenten van de brug zichtbaar en toont het gedeelte aan de zijde van de Lage Kaart hoe hoog de heuvel ooit was.