Zwemdok werd Dancing Neptune



De straatnaam Zwemdoklei herinnert aan het openluchtzwembad met ijzerhoudend water uit de Kaartse beek, dat vanaf 1900 een bijzondere attractiepool vormde.

De bouwwerken vonden plaats vanaf 1899 en de officiële opening gebeurde op 13 mei 1900 met medewerking van de lokale fanfare 'De Weergalm'. Het complex van 4000 m², met hotel, restaurant, feestzaal, terrassen, cabines, zit- en speelweides was van groot belang voor het uitbouwen van het recreatieoord Sint Mariaburg, maar ook voor het verenigingsleven. Het geheel wat met een hoge muur omgeven. Eigenaar-bouwheer was Edmond De Keghel.

In de feestzaal van ongeveer 300 vierkante meter vonden culturele manifestaties plaats: concerten, tentoonstellingen, feesten en danspartijen. De eerste turnkring had er een oefenzaal. Op het grasplein tegenover het zwembad, dat 'Place Verte' of 'Groenplaats' werd genoemd, kwam in 1904 een muziekkiosk. Daar werden heel de zomer concerten gebracht door fanfares, zangkoren, enz.



in 1909 brak er brand uit in de kelders van café Zwemdok, een brand die oversloeg naar de verbruikszaal. Het lokale brandweercorps kreeg het vuur snel onder controle, zodat de stoffelijke schade beperkt bleef.

Vanaf 1913 betwistte zwemclub AZC er wedstrijden voor de waterpolocompetitie. In de winter van 1933 was het zwemdok dichtgevroren en kon men er voor 2 frank komen schaatsen.

De gekende priester Jan Bernaerts kwam vóór de Tweede Wereldoorlog, nadat hij 's morgens in de parochiekerk de mis had opgedragen, een plons nemen in het zwembad samen met zijn achterneven Jan en Jef Van Bouwel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakten de Duitse soldaten vaak gebruik van het Mariaburgs bad.



In de jaren '50 begon de aftakeling. Het water raakte meer en meer vervuild en het zwembadgedeelte werd gesloten. Het gebouw werd wit geschilderd en kreeg in de jaren '60 een nieuwe bestemming als 'Dancing Neptune'. De gemeente Brasschaat kocht nadien de vervallen gebouwen die toen nog dienst deden als werkplaatsen voor Antverpia, en liet ze in 1973 slopen.

Thans laat de parking voor voetbalclub Excelsior Mariaburg niet meer vermoeden dat deze plek ooit een bijzonder attractiepunt was voor vele Antwerpenaars.