Bovenaan in de rechterzijgevel van dit gebouw staat er 1925, het vermoedelijke bouwjaar. En het is niet toevallig dat dit samenloopt met het ontstaan van wijk Bethanie en de eerste verkaveling. In de originele akte wordt vermeld dat er gedurende 10 jaar geen herberg of koffiehuis mocht uitgebaat worden.
Rond 1935 werd het gebouw volledig vernieuwd met geprefabriceerde elementen van de fabriek ‘Kempische Betonwerken DURA’ uit Kalmthout en kreeg het de naam Café Bethania. De voorgevel werd een staalkaart van préfab elementen, gaande van kolommen tot frontons, lateien, schouwkappen…
Decennia lang is het een café geweest - in de jaren 1960 en 1970 vooral gericht op de vele militairen die lang van huis waren - en omgevormd naar een 'huis van plezier' met 'meisjes van plezier'. Niks beter vroeger als kind dan daar Driekoningen gaan zingen …
Na enkele jaren leegstand passeerden er verschillende restaurants. Bekend friturist 'Fons van de Vliegende Hollander' uit het centrum van Brasschaat baatte er een grillrestaurant uit. Later kwam er o.a. nog restaurant Villabremi om uiteindelijk jarenlang brasserie de Pepermolen te worden.
Momenteel is het gebouw restaurant Maurice met topchef Karl Ave achter de stoof.
Kempische betonfabriek: DURA
'Den Dura' is een begrip in Kalmthout. Aannemer Adriaan Martens uit Essen kocht in 1911 grond in het Heuvelspad. Hij bouwde er een grote woning, die er overigens nog altijd staat, werkhuizen en een magazijn. Een tiental jaren later richtte hij het bedrijf Kempische Betonwerken op. Het bouwbedrijf werd één van de belangrijkste werkgevers. Tientallen arbeiders traden bij Martens in dienst.
Vanaf 1939 zetten zijn zonen Jos en Gaston het bedrijf verder onder de benaming NV Dura. Ook voor dit bedrijf zorgde de spoorweg voor het transport van grondstoffen en eindproducten. De Tweede Wereldoorlog werd het bedrijf fataal. De gebouwen werden deels vernield. Martens zelfs overleed in 1953. Het bedrijf staakte zijn activiteiten in 1975.