Kerk Heilige Familie
Antoon Van den Weyngaert, stichter van het naburige Sint-Mariaburg nam het initiatief om ook een kerk te bouwen in de wijk Rustoord (de Kaart) Brasschaat. Naast edelmoedige motieven zal het ook wel de bedoeling geweest zijn de wat afgelegen gronden te valoriseren.
Familie Van den Weyngaert
Zoon Henri, echtgenote Maria Theresia Aernouts, Antoon en dochter Emma.
De kerk, in een eenvoudige Neoromaanse stijl, een ontwerp van de Antwerpse architect Floris Verbraeken werd gerealiseerd door aannemer Fréderic Masson die ook de kerk van Sint-Mariaburg bouwde. De eerste steen werd gelegd op 10 juni 1910; de kerk werd opgeleverd in 1911. De opvatting van het gebouw was voor die tijd enigszins een nieuwigheid: ze had geen kolommen, wel een open ruimte van 12 meter breedte zodat het altaar van alle zijden goed zichtbaar was. Een zogenaamde zaalkerk met (half) geïmiteerde zuilen die zoals gewone zuilen werden versierd met beelden op een sokkel.
De architect ontwierp ook al het binnenwerk: van biechtstoelen tot doopvont, preekstoel, communiebank, zijaltaren, wijwatervaten, beslag op kerkdeuren etc. De kerktoren bezat van in het begin een klok. Zij heette naar de stichter van de kerk Antonius en woog 480 kg. In juni 1914 schonk A. Van den Weyngaert een nieuwe klok, naar aanleiding van zijn tweede huwelijk in 1914 met Elisabeth Vandemeulebroucke. Zijn eerste echtgenote Maria-Theresia Aernouts was in 1912 overleden.
Deze nieuwe klok werd gegoten bij M.D. Michaud te Leuven en woog 350 kg. Zij kreeg de naam van de bruid : Elisabeth.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, op Aswoensdag 1944, werd ‘Antonius’ door de bezetters weggehaald, nadat men zoals elders haast heel de dag uit protest de klok had geluid. Op 13 februari 1949 kwam een nieuwe klok de lege plaats innemen. Zij werd gewijd door Mgr. Van Cauwenbergh en kreeg de naam van de eerste pastoor 'Victor', wat 'overwinnaar' betekent.
In mei 1940 begint de miserie van de Tweede Wereldoorlog. Er vielen veertien vliegende bommen op het grondgebied van de parochie. Op 10 februari 1945, om kwart voor negen, juist voor een uitvaartplechtigheid, valt een bom aan de westkant van de kerk. Het dak is weggeslagen, muren gebarsten en binnenin alles vernield. Koster en misdienaar ontsnappen wonderbaarlijk aan het grote gevaar. Ook de pastorij werd onbewoonbaar. Joannes, L., V. Cornelis, pastoor van in het begin (november 1911) die in juni 75 jaar zou worden, zag na meer dan 33 jaar parochiewerk alles vernield. Vijf dagen later gaf hij zijn ontslag.
In 1948 werd de eiken lambrisering van het hoogkoor uitgevoerd en werden nieuwe biechtstoelen in de zijmuur ingewerkt. In april 1949 werden de nieuwe glasramen geplaatst: vooraan de H. Familie naar een ontwerp van Crespin, in de zijramen de zeven sacramenten naar een ontwerp van M. Michiels. De uitvoering gebeurde door Calders en Zoon uit de Oude God. Er kwam ook een nieuw orgel, gebouwd door de firma Pels voor een bedrag van 269 000 fr. Het werd ingespeeld in oktober 1949 door Edgard De Laet van het Lemmensinstituut. De kerk naderde stilaan haar voltooiing. In 1950 werden de kruiswegstaties aangebracht in dinanderie (= in geel koper uitgevoerde ‘kunstwerken’) van Ateliers d'Art van Maredsous.
Antoon Van den Weyngaert overleed op 21 oktober 1925. Op zijn gedachtenisprentje staat als eerste vermelding: stichter van Sint-Mariaburg en van Rustoord.
Antoon Van den Weyngaert
1854 - 1925