Het gesticht Rustoord
Dit imposante gebouw, opgetrokken op initiatief van Antoon Van den Weyngaert, directeur van de bank en verzekeringsmaatschappij Antverpia en stichter van de parochie werd in 1911 gebouwd door aannemer Fréderic Masson naar een ontwerp van architect Floris Verbraeken. Het gebouw werd in baksteen opgetrokken met onderaan het veelvuldig gebruik van breuksteen. De buitentrap leidde naar de houten voordeur die later, wanneer ze werd vervangen de naam ‘Salvé’ meekreeg. Boven de deur werd door beeldhouwer Louis Jacobin een monogram van ‘Geloof, hoop en liefde’ en een banderol Rustoord aangebracht. Deze kunstenaar maakte ook het Heilig Hartbeeld dat voor de kerk staat. Midden onder het torentje staat het beeld van Sint-Jozef, patroon van de ouderlingen, beschermheilige ‘voor een goede dood’. Op de meeste oude foto’s nog niet zichtbaar. Het beeld werd later geplaatst. Had dit met de oorspronkelijke bestemming van het gebouw te maken of wist men bij de aanvang geen patroonheilige te kiezen?
In de ontvangsthall passeerde men langs een mooi glasraam waarop onderaan het wapen van Sint-Mariaburg prijkt, het familiewapen van Van den Weyngaert. In het gebouw was er een huiskapel die jaren dienst deed maar bij de verbouwingen in 2010-2011 werd gesloopt.
Over de oorspronkelijke functie van dit gebouw bestond lang onzekerheid. Onder meer de eerste pastoor van Rustoord, Victor Cornelis meende dat Antoon het ‘gesticht’ had laten bouwen voor zijn op rust gesteld personeel. Uit later onderzoek bleek dat de opzet een instelling voor ‘zenuwzieken, verzwakten, herstellenden en overspannenen’ was. Het werd van bij de aanvang bediend door de zusters van Opwijk, die ook het hospitaal aan de Augustijnslei hadden opgericht.
Naast het gebouw stond er een windmolen (zijn tijd ver vooruit) en werd er een badhuis gebouwd met op de eerste verdieping extra kamers.
Later kreeg het rusthuis de naam ‘Salve’ en is nu deel van de groep zorg- en dienstverlening Armonea. Van het oorspronkelijke gebouw blijft alleen de voorgevel over. De achterliggende nieuwbouw is volledig aangepast aan de oude voorgevel.
Floris Verbraeken,
‘huisarchitect’ van Antoon Van den Weyngaert