Vince Daem, zwerfvuilvrijwilliger

Tijdens een vakantie aan zee zag ik het ene stuk plastic na het andere liggen. Omdat ik het zo storend vond, ben ik het beginnen opruimen. Nu, meer dan drie jaar later, ruim ik nog bijna dagelijks zwerfvuil en ben ik officieel geregistreerd als Brasschaatse zwerfvuilvrijwilliger.

Samen met mijn grijper en vuilzak ga ik op pad in de straten en het bos rondom mijn huis maar soms ga ik ook verder. Waar ik ook ben, als ik zwerfvuil zie liggen, moet ik het meenemen. En van zodra je hierop bent gefocust zie je overal wel afval liggen. Ik kom heel vaak sigarettenpeuken, hondenpoepzakjes, flesjes en blikjes tegen. Tijdens het hoogtepunt van de coronapandemie vond ik ook regelmatig mondmaskers op straat. Soms kom ik op plaatsen waarvan ik denk ‘hier komt nu toch niemand?!’ en toch ligt het er vol sluikstort. Jammer dat mensen hun afval niet mee naar huis nemen.

Mijn buren kennen me ondertussen goed en moedigen me aan door me af en toe een klein centje toe te stoppen. Geld vind ik trouwens ook regelmatig op straat. Op mijn ‘beste’ dag heb ik zo eens 25 euro gevonden. Hier doe ik het uiteraard niet voor maar het is wel leuk meegenomen.